Eindelijk is het zover, Fleur komt zes weken naar China om samen met ons een stukje van dit prachtige land te ontdekken. Fleur zit tussen twee banen in. Ze gaat in oktober als strafrecht en familierecht advocaat (zelfstandig barrister bij een advocatencollectief) in Londen aan de slag.
Tom is in Nederland geweest om gezellig met Tamara te gaan kamperen en vliegt hij samen met Fleur naar Beijing. Ik reis per trein vanuit Yantai naar Beijing. Een treinreis van ongeveer 5 uurtjes, prima te doen.
De treinen zijn hypermodern en van alle gemakken voorzien zoals een prima catering.
20 juli – Aankomst Beijing
Ik ontmoet Tom en Fleur in het hotel. Na ons te hebben opgefrist regelen we dat de koffers worden opgestuurd naar Yantai. Het versturen van pakketten gaat hier gemakkelijk, goed en heel goedkoop. Twee koffers van 20 kg stuur je 650 km verder voor 30 euro. Als voorbereiding op onze uitstapjes heb ik al voorwerk gedaan en online via een Chinese app kaartjes gekocht. Erg handig, wel je paspoort meenemen waar daar kan je de kaartjes mee afhalen. Gezien we een lange reis achter de boeg hebben gehad en de dag al behoorlijk op schiet gaan we naar een oude traditionele wijk. Deze wijken worden hutongs genoemd. Fleur is nog niet helemaal “geland” dus we eten een hamburger als lunch :-). We verblijven de hele middag in dit leuke dorp met leuke winkeltjes.
Daarna gaan we naar de hippe wijk Sanlitun. Sanlitun staat bekend om zijn modieuze restaurants en nachtleven. We eten bij een restaurant met de sprookjesachtige naam 1001 nachten. Helaas was het eten iets minder sprookjesachtig. Het viel erg tegen en ook behoorlijk aan de prijs… We besluiten het nachtleven in Sanlitun te laten voor wat het is na een lange reis uit UK/Nederland.
21 juli 2023 – Grote Chinese muur
Vandaag staat in het teken van de grote Chinese muur. We gaan er met het openbaar vervoer naar toe. Een stukje met de metro en vervolgens ruim een uur met de bus. Het begint een beetje te regenen. Bij de bushalte wordt ons regenjassen aangeboden maar dat advies slaan we in de wind. We zijn niet van suiker en die paar druppels overleven we wel…..
Het wordt steeds natter…. en als we daar aankomen komt het met bakken uit de hemel…. We besluiten de bus uit te gaan en zo snel mogelijk een afdak te zoeken…. Zodra we de bus uit komen lopen onze schoenen direct vol want de weg is een kleine rivier geworden. Niet wetende dat een week later het daar pas echt hard heeft geregend. Huisjes in de verboden stad vol gelopen en zelfs mensen verdronken…dat zet alles weer in perspectief.
We kopen regenjasjes en laten ons humeur er niet door verpesten. We zien op de app dat het in de middag beter wordt en besluiten we eerst te gaan lunchen….. Voor Fleur haar eerste Chinese maaltijd met stokjes…
Het lijkt er op dat de regen minder wordt dus we gaan het er op wagen. We gaan met de kabelbaan naar boven.
Badaling is de locatie van het meest bezochte deel van de Grote Muur van China, ongeveer 80 kilometer ten noordwesten van het stadscentrum van Bejijng, in Badaling Town, Yanqing District, gemeente Beijing.
De Grote Muur van Badaling werd gebouwd in de Ming-dynastie (1505) om een indrukwekkende en strategische positie in te nemen voor de bescherming van de Juyongguan-pas (Juyongguan-gedeelte van de Grote Muur) in het zuiden, waardoor de stad Beijing verder werd beschermd.
Het hoogste punt van Badaling is Beibalou, ongeveer 1.015 meter boven zeeniveau.
Het gedeelte van de muur bij Badaling heeft restauratie ondergaan en in 1957 was dit het eerste deel van de muur dat openging voor toerisme.
Overal waar Fleur komt wordt ze aangesproken om op de foto te gaan en haar wechat (Chinese whatsapp) gegevens te delen. Als ze voor iedere foto vijf yuan had gevraagd was ze binnengelopen :-)
s’ Avonds eten we Pekingeend. Pekingeend is een gerecht dat in de 14de eeuw door de diëtist van het koninklijk hof is vastgelegd. 400 Jaar later werd het gerecht populair onder de upper class van China. In de 19de eeuw was het zelfs zo populair geworden dat het als nationaal symbool van China opgenomen is.
22 juli 2023 – Verboden stad
Vandaag staat de verboden staat op het programma, deze mag niet ontbreken als je Beijing bezoekt. De Verboden Stad was de plaats van waaruit de Chinese keizers van de Ming- en de Qing-dynastie hun rijk bestuurden. Het werd gebouwd en voltooid onder de keizer Yongle, in 1422.
Het complex is 750 bij 960 meter groot. Om het complex heen liggen een brede, diepe gracht en een muur van tien meter hoog. Met het zand dat hiermee vrij kwam, werd een heuvel aangelegd in het Jingshan Park ten noorden van de stad, achter de Keizerlijke tuin.
Hedendaagse bezoekers komen door de zuidelijke poort binnen. Bij de zuidelijke ingang aan de kant van het Plein van de Hemelse Vrede inspecteerde de keizer de troepen als ze slag gingen leveren en verwelkomde hij ze bij terugkomst in geval van een overwinning.
De eerste binnenplaats is vlak en wordt doorsneden door de Gouden Waterstroom. Er liggen vijf bruggen over, de middelste was alleen voor de keizer.
Via een poortgebouw komt men op een tweede binnenplaats, ook omgeven door diverse paviljoens. Hier staat het Paviljoen van het Gebed voor een goede Oogst. Hier kwam de keizer na de winter om te bidden, nadat hij drie dagen had gevast.
De grootse gebouwen en pleinen werden aangelegd om bezoekers te imponeren. Opvallend is de symmetrie en de harmonie in bouwstijl en aanleg. In het zuidelijke gedeelte werden keizerlijke ceremonies gehouden en examens voor mandarijnen afgenomen..
En ja hoor....
23 juli -Zomerpaleis
Het is 35 graden dus je kan wel zeggen dat de volgende bestemming zijn naam eer aan doet….we bezoeken het Zomerpaleis.
Het Zomerpaleis of Yiheyuan hoort sinds 1998 bij het Werelderfgoed van UNESCO. Het complex van 70.000 m² is aangelegd in een uitgestrekt domein rond een groot, kunstmatig meer, het Kunming-meer. De aarde van de uitgraving werd gebruikt voor het aanleggen van de grote Langleven-heuvel in het park. Het complex bestaat uit allerlei rijk versierde en goed bewaarde paviljoenen, gaanderijen, woningen en tempels.
Deze plek was van oudsher een buitenverblijf van enkele dynastieën keizers, maar de huidige gebouwen dateren uit de tijd van Cixi, de keizerin-weduwe. Zij liet aan het eind van de 19de eeuw het hele complex uitbouwen, en verbleef hier grotendeels zelf tijdens de laatste jaren van het keizerrijk.
Het geld voor de aanleg van het uitgestrekte domein haalde zij uit de kas die bedoeld was voor de vernieuwing van Chinese vloot. Sinds de revolutie is het een groot openbaar park, en wordt erg druk bezocht op vrije dagen.
Na zo’n warme dag gaat een koud biertje er wel in…..
24 juli – Xi’an Tom gaat aan het werk, wij gaan door met de trein naar Xi’an. De stad vormt het hart van het begin van de Chinese beschaving. De Qin-dynastie, de eerste dynastie die China verenigde, had vlakbij zijn hoofdstad. Het graf van keizer Qin Shi Huangdi met het bijbehorende Terracottaleger, is vlak bij de stad te bezichtigen.
We komen aan bij het hotel. Het hotel in het centrum kijkt op de prachtige klokkentoren.
De klokkentoren van Xi'an, gebouwd in 1384 tijdens de vroege Ming-dynastie, is een symbool van de stad Xi'an en een van de grootste in zijn soort in China. De klokkentoren bevat ook een aantal grote bronzen klokken uit de Tang-dynastie. De torenbasis is vierkant en heeft een oppervlakte van 1.377 m².
s’ Avonds is deze prachtig verlicht.
Voor de stad verder gaan verkennen gaan we eerst nog even lunchen. We vinden een leuk restaurantje vlak bij het hotel. De bediening is uitermate vriendelijk en natuurlijk willen ze met ons op de foto. Maar dat niet alleen. We worden gevraagd of ze een promovideo mogen maken van ons. Uiteraard geen probleem…. J Als dank krijgen we het dessert gratis…. Heel erg grappig
Op loopafstand van het hotel is de grote stadsmuur. De stadsmuur van Xi'an, ook wel bekend als de vestingwerken van Xi'an, is de meest complete stadsmuur die in China bewaard is gebleven en is tevens een van de grootste oude militaire verdedigingssystemen ter wereld. De stadsmuur is 13.7 km lang en is gebouwd in 1370.Op de stadsmuur kan je heerlijk flaneren of lekker fietsen.
De Chinese bevolking laat zich graag in traditionele kleding fotograferen…. Wat ik dan weer leuk vind om te fotograferen.
Het is vooral heerlijk om de muur tegen de avond te bezoeken. Een stuk koeler en uitermate geschikt genieten van de prachtige zonsondergang.
25 juli – Terracotta leger
Vandaag bezoeken we het Terracotta leger. We gaan vroeg op pad. De opgravingen liggen op ongeveer 30 kilometer ten oosten van de stad. Omdat we kaartjes met een tijdslot hebben en we geen risico willen lopen te laat te zijn besluiten we met de taxi te gaan en terug met het OV.
Nadat we door de kassacontrole zijn worden we aangesproken door een gids van het museum. We besluiten daar gebruik van te maken en ik moet zeggen dat is het meer dan waard. De vrouw verteld in goed Engels alles over het “leger”. We krijgen ook film met een VR bril te zien, heel bijzonder (wel apart afrekenen J. Maar ook dat is zeker de moeite waard.
Qin Shi Huang (259 – 210 voor Chr.) wordt ook wel de eerste keizer van China genoemd. Hij wist van China één rijk te maken en was ook de opdrachtgever van de Chinese muur. Toen Qin aan de macht kwam begon hij vrijwel gelijk met het bouwen van zijn eigen graftombe. Het complex was bedoeld als onderkomen voor de eeuwigheid, want Qin wist zeker dat zijn leven onder de grond verder zou gaan. Om er zeker van te zijn dat hij niets tekort zou komen, werden tientallen grafkamers vol giften ingericht. Het daartoe behorende Terracottaleger was bedoeld om hem te vergezellen en te beschermen tijdens zijn verblijf in het hiernamaals.
Het Terracottaleger was ruim 2000 jaar bedekt met een dikke laag aarde. Bij toeval werd in 1974 door een paar boeren een paar levensgrote beelden ontdekt. Na grootschalig archeologisch onderzoek werden in de omgeving nog veel en veel meer terracotta soldaten en paarden onder de grond gevonden. Wat heel bijzonder is dat elke soldaat uniek is. Elk beeld verschilt qua uniform, gezichtsuitdrukking en lengte. Er zijn er niet twee gelijk en men vermoed dat echte soldaten model hebben gestaan voor deze duizenden beelden.
Uit onderzoek is gebleken dat de beelden vroeger waren beschilderd met felle kleuren, maar bij het opgravingsproces zijn die kleuren grotendeels verloren gegaan. Dit is ook de reden dat niet alle beelden zijn opgegraven. Die wordt pas gedaan als het mogelijk is de kleuren te conserveren zodat het niet verloren gaat. Het terracottaleger staat inmiddels op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
s ‘Avonds gaan we lekker de stad in. Als we op een terrasje zitten hebben we weer alle bekijks, en dan vooral Fleur. Uiteraard moet er weer op de foto worden gegaan.
26 juli – Chengdu We gaan naar Chengdu, voor al bekend om het panda fokcentrum. Chengdu is de hoofdstad van de Chinese provincie Sichuan en er wonen 20.94 miljoen mensen.
Uiteraard nemen we de trein en de metro. Het hotel Lancheng Yuerong Food Culture hotel is moeilijk te vinden. We weten dat het in de buurt moet zijn… Dan begint het ook nog eens flink te regenen. Gelukkig hebben we de regenjassen nog…. Met 30 graden lijkt het ook aan de binnenzijde van te regenen. We vragen via de vertaal app waar we moeten zijn… Het moet in de buurt zijn… We zien in bij een ingang naar een binnenplaats een bord met Blue City Hotel…. Daar maar toch even vragen en ja hoor …. Dit is China… het blijkt dat dit wel ons hotel is en kent dus 2 verschillende namen…..
Zoek de verschillen....
Het arrangement is inclusief hightea….Na een paar pogingen via de translate app geven we op…. Wellicht staat het verkeerd gemeld op de boekingssite…. Ik merk dat het al wend dat het vaak anders gaat dan van te voren bedacht en ik leer al aardig mij niet meer zo druk te maken om dit soort dingen :-)
Fleur heeft gezien dat er één metrostop verder een leuke wijk moet zijn met een toeristenmarkt, leuke restaurantjes e.d. We vinden het al snel. De straat heet Jinli Ancient Street of Jinli Pedestrian Street Chengdu…blijkbaar zijn twee nemen voor hetzelfde is “normaal”.
Je kan er ook fantastisch eten.
Nieuwsgierig dat we zijn en stappen binnen bij een show. Het is erg leuk van opera tot comedy.
En dan ineens wordt Fleur naar voren geroepen…In vloeiend Chinees.....
27 juli – Panda Valley We gaan naar de panda’s (Panda Valley). Omdat de route per OV erg onduidelijk is gaan we met de taxi en nemen het OV wel terug. Het is 50 km buiten de stad en ongeveer een uur met de taxi. Gelukkig zijn taxi’s in China goedkoop. Het weer is opgeknapt, daar worden we blij van.
In Panda Valley worden panda’s getraind om weer in het wild te leven. Omdat het buiten veel te warm is zijn de panda’s in hun binnen verblijf. Voordeel is wel dat we ze goed kunnen zien.
Naast de panda’s is er ook de “red panda” te zien. De rode panda is een bedreigde diersoort die in het oosten van het Himalayagebergte en in het zuidwesten van China leeft. Net zoals de reuzenpanda eet hij bamboe. De kleine panda is geen beer, maar behoort tot de Musteloidea en de familie katberen (Ailuridae) waarvan het de enige nog levende soort is. De kleine panda is nauwer verwant aan wasberen dan aan beren.
Naast de prachtige dieren is het park ook erg mooi aangelegd.
Helaas hebben we in Chengdu een dag te weinig gepland. In de provincie waar Chengdu ligt is ook nog een prachtige grote Boeddha te bewonderen. Deze Boeddha heet: The Leshan Giant Buddha en is uitgehouden in een berg. Het dateert uit de 8e eeuw (Tang Dynasty). Het is twee uur rijden met een taxi. Een volgende keer wil ik deze graag bezoeken.
De volgende dag gaan we naar Yantai, een treinreis van 12 uur. In de volgende blog het vervolg van onze avonturen dus mis het niet….