We gaan een weekendje weg. Het is voor Tom een verrassing. Hij komt nietsvermoedend terug van een business trip uit Shanghai. We gaan naar het eiland Chang Dao (Long Island), zeg maar het Schiermonnikoog van de provincie Shandon. Het ligt vlak boven Yantai. Een gemoedelijk klein eiland met veel prachtige natuur.
De veerboot naar Chang Dao
Ik boek een leuk en echt niet duur appartement van een particulier. Ik heb gekozen voor de suite met leuk balkon uitkijkend over zee en met een keukentje. Het ontbijt zit er niet bij dus dan kunnen we zelf dit klaar maken. Ik neem heerlijk eieren, bacon, brood en verse jus mee in een koelkast. Altijd handig want de supermarkten zijn niet overal rijkelijk vertegenwoordigd en bacon hebben ze zeker niet overal.
De chauffeur van Tom zijn kantoor komt mij halen om naar het vliegveld te gaan. Maar dan…jammer, jammer, jammer…. Een half uur voor dat Tom aankomt krijg ik een mail dat we alleen het appartement mogen huren als er ook iemand mee gaat met de Chinese nationaliteit…Dat is echt heel erg balen. Ik stuur een screenshot naar Alice (vriendin in China). Zij belt het hotel voor mij en inderdaad is het helaas niet toegestaan. We mogen alleen het enige staatshotel dat op het eiland staat boeken. Alice boekt het hotel voor ons. Helaas wel dubbel in prijs. Ach ja, het is zoals het is.
Dan komt Tom en hij ziet me staan…. Hij is zichtbaar verrast. Ik zeg met een smile van oor tot oor “we gaan lekker een weekendje weg….”
Tom met de chauffeur van kantoor
We hebben niets meer aan de boodschappen dus die geef ik aan de chauffeur, dan kan hij een lekker ontbijtje met zijn vrouw maken. Hij brengt ons tot op de boot, wat een service en heel aardig. Na een uur varen komen aan op het eiland. We worden opgehaald door de ophaalservice van het hotel. We komen aan bij een gigantisch hotel. Alles is hier groot en hoog. De hal, de trap, de kamers maar wel allemaal niet vergaande glorie. Maar ach we zijn lekker een weekendje weg dus wat kan ons het deren. Het gaat ons humeur zeker niet verpesten.
Het is goed warm, ruim 30 graden. We gaan lekker op pad en pakken een elektrische scooter om de omgeving een beetje te verkennen. En ja hoor halverwege is de accu van Tom zijn scooter leeg. We zijn echter niet op een plek waar de scooter kan inleveren en zitten midden in een gebied met allemaal heuvels. We besluiten om de scooters maar te laten staan. Het kost je wel een boete van 6 euro maar nu wel zo handig. De voet gaan we verder. Een prachtig stukje van het eiland waar je als toerist niet snel komt. In de verte zien we een aantal werklui zitten langs de weg. Als ze ons in het vizier krijgen staan ze direct op. We worden hartelijk begroet en moeten natuurlijk op de foto.
Het eiland is naast ruige rotsen en kliffen ook heel bloemrijk
Die avond eten we bij zo’n “homestay”, want dat mag wel. We wijzen diverse dingen aan op de kaart maar blijkbaar is het gewoon eten wat de pot schaft… maar eerlijk is eerlijk, wel heel lekker!
De volgende ochtend gaan we naar de ontbijtzaal. Wat schets onze verbazing…. We komen terecht in een hele grote kamer met een ronde tafel gedekt voor 2 kamers. Heel apart. Er staan een paar schaaltjes met wat groente, wat gestoomd brood en er liggen 2 eieren. Dan wordt er nog een roerei gebracht en krijgen we heerlijke “warme melk”. Koffie of thee zit er niet in. Gelukkig hadden we dat al op de kamer gedronken want Tom had wat zakjes mee genomen.
Wij reizen in China meestal met het openbaar vervoer. Dus we gaan met de bus op pad en besluiten naar het Lin Hai Mountain park te gaan. De bushalte is vlak bij het hotel. Er komen hier niet veel buitenlandse toeristen. In een mum van tijd staan er wel 3 taxi’s bij de bushalte die ons wel willen brengen. Er stapt een dame uit en begint via de vertaal app een praatje. Ze vraagt ons onder andere waar we vandaan komen. Dan vraagt ze wat we hier aan het doen zijn. Ik spreek beleefd in dat we wachten op de bus. En echt zonder blikken of blozen zegt ze : “ Nee hoor, hier stopt geen bus”….. Tom zegt wat gek, we staan bij de bushalte maar hier stopt geen bus? Bijzonder wel want we hebben er al een paar gezien. Maar ze bleef er bij dat er geen bus zou stoppen. Intussen stond er ook een andere mevrouw bij de bushalte…. En ja hoor, 5 minuten later komt gelukkig “onze bus”. En de dame, die zwaait zonder blikken of blozen ons vrolijk uit….
Bij het park nemen we een karretje dat ons naar boven brengt. We zijn niet te lui om te lopen maar het zou ons minsten een halve dag kosten en we willen nog meer zien. Het laatste stuk is met een lange trap naar boven. Boven op de heuvel komen we er achter dat we ons hotel vanuit dit punt goed kunnen zien. Verder prachtig uitzicht en een beeld van een gigantische vogel.
Na die mooie uitzicht gaan we terug en lunchen we in de stad. Dan pakken we de bus de andere kant op en komen in een park in aanbouw. Het is wel een aardig park maar nog niet af. We wandelen door het park en gaan te voet terug naar het hotel. Het bijzondere is dat we entree hebben betaald maar dat je via de andere kant gewoon zonder entree het park binnen kan gaan. Het zal nog niet helemaal af zijn denk ik.
Park in aanbouw
Dit tempeltje mag inderdaad nog wel gerestaureerd worden
S ’avonds hebben we op aanraden een tafel gereserveerd in een “homestay”. We wachten buiten op de chauffeur want we worden heel lux opgehaald. We worden tijdens het wachten gespot en een paar kinderen wil met ons op de foto. Natuurlijk doen we dat.
Het eten is bijzondere ervaring, erg leuk om zo ook weer kennis te maken met de lokale gewoontes.
De restauranteigenaar wil uiteraard met ons op de foto, die komt op zijn Wechat.
Zondag besluiten we de andere kant van het eiland te bekijken. We gaan naar de Juizhang Cliff. Ook hier gaan we naar toe met de bus. Een prachtig natuurgebied met ruige rosten en kristal helder water. Dit is absoluut de moeite waard. We klimmen en klauteren over de rotsen. Wat is het toch leuk om dit allemaal in China te ontdekken.
Het is in dit gebied veel trappen lopen en klauteren over de rotsen.
Kristal helder water, prachtig!
Eind van de middag gaan we naar veerboot, terug naar de overkant. Het weekend zit er weer op maar wat hebben we genoten. Het leek wel of we een week waren weggeweest.