1 september 2020 was ik al weer een jaar werkzaam in de zorg. Wat is de tijd snel gegaan en ben ik dankbaar om de kans die ik krijg om mijzelf te ontwikkelen tot verpleegkundige. Ik startte de opleiding in een rare tijd…. Al na een paar weken ging klassikaal les over naar online les. Het volgen van online onderwijs is prima maar je mist toch wel het f2f contact om even te kunnen sparren. Online is dit uiteraard te plannen maar is toch anders dan even bij de koffieautomaat wat kennis uit te wisselen. Het eerste vak uitvoeren van zorg heb ik met een positief resultaat mogen afronden.
Ik leer veel over de zorg van kwetsbare ouderen. Collega’s zijn daarbij een onmisbare factor, ieder weer vanuit zijn eigen discipline en invalshoek.
De verzorging van onze zorgvragers doe ik met veel liefde en ik hoop dat, als ik zelf afhankelijk ben, ook dergelijke liefdevolle verzorging mag ontvangen. Ik besef dat als je afhankelijk bent van een ander, je op je kwetsbaarst bent en je je soms eenzaam voelt; een hand op je schouder nodig hebt. Ik wil naar de zorgvragers uitstralen, dat er naast de uitvoerende taken, ook tijd is voor dat luisterende oor.
Naast de dagelijkse ADL neem ik ook deel aan de MDO en gesprekken met artsen. Door deze gesprekken te voeren leer je ook kritisch naar je zelf te kijken…. Je moet altijd waken voor tunnelvisie… Is de duizeligheid wel veroorzaakt door een lage bloedsuiker of is het misschien toch een te oude bril waar je in eerste instantie niet aan denkt…
Collega’s bedankt voor jullie feedback, dat zorgt ervoor dat je blijft groeien!
Kritisch blijven reflecteren is de sleutel tot betere zorg!
www.maakjijookhetverschil.nl