Als je haar maar goed zit!

Na drie maanden China moet het er toch een keer van komen…. Een bezoek aan de kapper valt niet langer uit te stellen. De kappers in China zitten in een voor onze begrippen er niet zo hip bij. In de luxe shopping malls oogt het wel wat chiquer. Maar ja dat is geen garantie of dat ook goed is maar wel duur verwacht ik.

Ik vraag de collega (Alice) van Tom of zij misschien een goede kapper weet. Haar coupe ziet er heel leuk uit. Alice (inmiddels ook een goede vriendin van mij) heeft geen vaste kapper. Ze gaat voor mij opzoek naar een kapper bij ons in de buurt.

Alice heeft een kapper gevonden met goede recensies waar zowel Tom als ik terecht kunnen. Tom gaat als eerste, ik kijk het even aan….. mocht het toch niet helemaal aan mijn verwachting voldoen dan kijk ik nog even verder ;-)

Het is druk in de kapsalon. Ik zie een zeer gemêleerd publiek. Dat wekt zeker vertrouwen.

De kapper spreekt geen woord Engels. Dus Tom laat het plaatje zien van het model dat ik zorgvuldig heb uitgekozen. De kapper kijkt 10 seconden naar het plaatje en zegt “ok”. Verdere communicatie gaat met de vertaal app en via “Handerein” (Mandarijn met handen en voeten, daar ben ik heel goed in geworden)

Tom wordt verwezen naar de wasbak. Het ziet er merkwaardig uit. Een halve ligstoel met een vierkante wasbak. Het is wel heel veel comfortabeler dan bij de kapper in Nederland. Dat is altijd zo vervelend, een harde en soms ook koude waskom in je nek. Naast dat je haren worden gewassen is het ook gelijk een hoofdmassage…. Heel vervelend :-)

De kapper gaat in de weer met de tondeuse en schaar. Wat een hoeveelheid haar gaat er af, het is inderdaad hard nodig.

Na de knipbeurt wordt het haar in model geföhnd.

Daarna wordt het met wax verder in model gekneed. Waarna de kapper de nog wat knipt om het kapsel af te maken.

Daarna begint het ritueel van wassen, föhnen en wax aanbrengen weer op nieuw…

Maar het resultaat mag er zijn:

Dit alles kost omgerekend 5 euro, de helft wat Tom in NL betaald (ook heel goedkoop overigens).

Ik durf het wel aan dus ik ga een paar dagen later naar de kapper. Ik tref dezelfde kapper. Eerst moet er een kleur worden gekozen. Ik krijg een kaart en kies een mooie kleur uit. Maar ja dan ben ik er nog niet. Ik moet kiezen uit 4 verschillende dingen…. Ik vertaal het met mijn app maar kan er ook vertaald geen chocola van maken. Ik stuur een screenshot naar Alice. Ze laat mij weten dat dit namen zijn van merken. Wel vage namen zoals cappuccino, latte etc. Hoe duurder des minder schadelijk voor het haar. Ik ga voor de op een na duurste.

De kapper gaat uiterst precies te werk. Wat echt briljant is zijn de kunststof hoesjes ter bescherming van mijn oren.

Naast mij zit een dame die Engels spreekt. Ik heb een leuk gesprek met haar. Ze is docent op de technische universiteit in Yantai.

Ze vraagt of ik een gastcollege wil geven over een door mij zelf gekozen onderwerp. Wel een uitdaging, ik denk er nog even over na. De lokalen mensen zijn oprecht geïnteresseerd in je en willen graag van alles over je weten, dat is echt heel leuk om te ervaren.

Het kleuren was niet helemaal naar zijn zin dus na het uitspoelen worden de punten nog even opnieuw in de verf gezet. Ik heb dus te maken met een perfectionist. Dat wekt vertrouwen voor he knipgedeelte.

Na het kleuren laat ik een plaatje zien hoe ik het geknipt wil hebben. Ook hier kijkt hij 10 seconden naar en gaat aan de slag.

Na ruim drie uur in de stoel te hebben gezeten verlaat ik met een heel tevreden gevoel en een ervaring rijker de kapperszaak.

Kosten 60 euro, 2/3 van wat ik in Nederland betaal.

Fijn, ik heb mijn kapperszaak gevonden, dit is voor herhaling vatbaar!